Hoi allemaal,
Is niet te geloven, maar aan het eind van de middag heeft Peter al een telefoontje gehad van de behandelend arts uit Leiden met de uitslag van de beenmerg - en lumbaalpunctie. En de uitslag was goed!
We hadden gehoopt de uitslag op z'n vroegst morgen te krijgen, maar dit is helemaal geweldig.
Mattijs en ik zijn afgelopen dinsdagavond vertrokken naar Leiden, waar we een nacht in het McDonald huis hebben geslapen. Woensdagochtend moest Mattijs om 9 uur in het ziekenhuis zijn en rond elven werd hij opgehaald om naar de ok te gaan. Het ging dit keer allemaal heel vlotjes, want om 12 uur was hij weer terug op zijn kamer.
Rond half 3 kwamen ze met de DLI's (de donor lymfocyten) en dat was wel grappig, want het waren 2 zakjes en die mochten niet via de infuuspomp inlopen, omdat dan de kans bestaat dat de cellen kapot gaan. Dus klom de verpleegkundige op een stoel , arm omhoog om het zakje zo hoog mogelijk te houden, zodat het zo snel mogelijk in kon lopen. Al met al hebben 2 verpleegkundigen om de beurt zo wel ruim een uur op de stoel gestaan.
Mattijs heeft gelukkig geen last gehad van een eventuele allergische reactie (die kan ontstaan door spul dat aan de cellen is toegevoegd om ze tegen afsterven te behoeden gedurende het invriezen).
De verpleegkundige had ook zoiets van dat ze misschien het protocol toch maar moesten bijstellen voor Mattijs, zodat hij voortaan toch dezelfde dag nog naar huis kan. Volgende keer zullen we dat in ieder geval ter sprake brengen, want op zich gebeurt er na het toedienen van de DLI's niets meer en ben je dus de rest van de dag en de nacht maar een beetje aan het lanterfanten in het ziekenhuis.
Aan het eind van de middag kregen we de bloeduitslagen al: Hb 6,7 leuco's 6,7 en trombo's 47.
De zaalarts vond de trombo's aan de lage kant en wilde die donderdag nog een keer prikken. Ik vond dat niet echt nodig (vorige keer in Leiden waren ze maar 20), maar ben toch accoord gegaan.
De nacht heb ik redelijk geslapen in het ziekenhuis en eigenlijk waren Mattijs en ik om 9 uur 's ochtends al klaar om naar huis te gaan. Maar dan moet je dus nog wachten op de zaalarts die een vingerprik komt doen en op de uitslag van het lab. Nou toen was het ondertussen half 11 en ook had ik de behandelend arts nog niet gesproken. Die had ik op woensdag net gemist en die zou vanochtend voordat we naar huis gingen nog even langs komen. Toen bleek dat dat pas na half 12 zou zijn, heb ik de verpleegkundige gevraagd hem de hartelijke groeten te doen en hem te vragen telefonisch kontakt op te nemen. Dat heeft hij dus gedaan en met heel goed nieuws!
We kunnen dus weer even genieten en ons gaan voorbereiden op onze vakantie in Duitsland.
Heel veel groetjes van ons allemaal!
Carin.